Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Επαναστατικός Ντεφαιτισμός ή Πατρίδα;

Τι σημαίνει να «εύχεσαι την ήττα της πατρίδας σου» στον "ιμπεριαλιστικό" πόλεμο; Ο επαναστατικός ντεφαιτισμός # revolutionary_ defeatism , από την αγγλική λέξη defeat που σημαίνει ήττα) είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που ένας πόλεμος που διεξάγεται είναι ιμπεριαλιστικός και από τα δύο μέρη, οι επαναστάτες και των δύο μερών θα πρέπει να προσπαθήσουν να μετατρέψουν τον εθνικό πόλεμο σε εμφύλιο, συναδελφωμένοι με τους στρατιώτες του «εχθρού» και ανατρέποντας τις αστικές κυβερνήσεις τους. Ο Λένιν δίδασκε πως το προλεταριάτο πρέπει να εύχεται τη στρατιωτική ήττα της δικής του κυβέρνησης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με την έννοια ότι αυτή η ήττα θα διευκόλυνε την εξέγερση για την ανατροπή της άρχουσας τάξης. K αθ' όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σ' ολόκληρο τον κόσμο οι μόνοι που αγωνίστηκαν κάτω από τις αρχές του επαναστατικού ντεφαιτισμού ήταν στην Ελλάδα η διεθνιστική ομάδα του #Στίνα -στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο #Καστοριά
Πρόσφατες αναρτήσεις

A Brand New World: Άσε τους νεκρούς να προχωρούν

# a _ Brand _ New _ World : Βίοι: Διονύσιος ο Φιλόσοφος.  Ο λησμονημένος εθνομάρτυρας #Διονύσιος_ο_Φιλόσοφος, γεννήθηκε στην Παραμυθιά το 1541 μ.Χ., με μακεδονική καταγωγή από το χωριό Αβδέλλα Γρεβενών.    Από πολύ μικρός έγινε Μοναχός στο Διχούνι, στο Μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου και αργότερα, σε πολύ νεαρή ηλικία, έφυγε στην Πάδοβα για σπουδές στην Ιατρική, Φιλοσοφία, Φιλολογία, Λογική, Αστρονομία και Ποίηση, πράγμα που δείχνει τη φιλομάθειά του, όπως επίσης και το γεγονός ότι μιλούσε επτά γλώσσες! Χάρη σε αυτές του τις ιδιότητες ονομάστηκε και Φιλόσοφος!    Στην Ευρώπη μάλιστα ήρθε σε επαφές με δυτικούς ηγεμόνες προσπαθώντας να εξασφαλίσει τη στρατιωτική βοήθειά τους για ταυτόχρονη Επανάσταση και Απελευθέρωση της Ελλάδος και όλου του Βυζαντίου, πράγμα που ήταν πόθος και όραμα όλων των Ελλήνων! (Από τους εχθρούς του αποκαλούνταν ειρωνικά «Σκυλόσοφος») ( ☸ )  Ασ'τους νεκρούς να προχωρούν... Όλα  δείχνουν πως πρέπει να έχουμε πεθάνει, εννοώντας την ίδια  μηδα

Το χρονικό: Γεώργιος Καστριώτης #Σκεντέρμπεης

Βρες δικό σου Ήρωα Γεώργιος Καστριώτης #Καταγωγή Παππούς του ήταν ο Κων/νος Καστριώτης (+ 1390), ηγεμόνας της Ημαθίας και της Καστοριάς (εξ ου και Καστοριώτης, Καστριώτης). Υιός του #Κωνσταντίνου ήταν ο #Ιωάννης_Καστριώτης, ο άρχοντας της Κρούγιας #Κρόιας, με σύζυγό του την Σερβίδα Βοϊσάβα. Έφεραν στη ζωή 9 παιδιά : 5 θυγατέρες και 4 υιούς, με τελευταίο στην σειρά (1404) τον #Γεώργιο_Καστριώτη.  #Ανατροφή - #Εξέλιξη      Στα χρόνια του σουλτάνου #Μουράτ του Β΄ (1421-1451) υποχρεώνεται ο πατέρας του Ιωάννης, για να διατηρήσει την αυθεντία στην Κρούγια, να παραδώσει ως ομήρους τους 4 γιους του σ’ αυτόν, οι οποίοι και θα ανατραφούν κατά τις τουρκικές συνήθειες στην σουλτανική αυλή της Αδριανουπόλεως. Εκεί, χριστιανοί αυτοί, εξισλαμίζονται. Ο #Μουράτ_Β' εκτιμώντας τα χαρίσματα του Γεωργίου (ομορφιά, ευρωστία, γενναιότητα) τον συνεκπαιδεύει με τον διάδοχο του θρόνου, τον μετέπειτα #Μωάμεθ_Β' τόν Πορθητή της Κων/πόλεως. Ο Σουλτάνος θαυμάζοντας την παλληκαριά του, τ

Λίβανος: Το σταυροδρόμι των αντιθέσεων

Η αρχή του εμφυλίου πολέμου Κυριακή 13 Απρίλη 1975: στην χριστιανική συνοικία Αϊν-έλ-Ρεμανέχ, γίνεται η λειτουργία, αλλά πρόκειται κυρίως για #φαλαγγίτες πολιτοφύλακες που μοιάζουν να έχουν συγκεντρωθεί αυτό το πρωινό για να κάνουν το καθήκον τους σαν χριστιανοί. Είναι μάλιστα οπλισμένοι. Ο ηγέτης τους Πιέρ Τζεμαγιέλ παρευρίσκεται σ' αυτήν την τελετή καθώς επίσης και ο τέως πρόεδρος της Λιβανέζικης Δημοκρατίας, Καμίλ Σαμούν, ηγέτης του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος. Η λειτουργία τέλειωσε κατά το μεσημέρι. Φαίνεται όμως πως οι ένοπλοι πολιτοφύλακες χρειάζεται να παραμείνουν στην εκκλησία. Στην αρχή του απογεύματος κατά την διέλευση λεωφορείου που μεταφέρει κατοίκους του παλαιστινιακού στρατοπέδου του #Ταρ_ελ_Ζάαταρ διασχίζει το # Αϊν-έλ-Ρεμανέχ. Πρόκειται για παλαιστίνιες οικογένειες που επιστρέφουν από μία συγκέντρωση που οργάνωσε στην Βηρυττό το #Μέτωπο_της_Άρνησης. Επιστρέφουν στο στρατόπεδο. Το λεωφορείο γίνεται κόσκινο από τις σφαίρες. 27 άτομα σκοτώνονται. Στο ραδιό

Βίοι: Juan Domingo Peron - Ernesto Che Guevara

“ Ο #Περονισμός σαν ένα Εθνικό, Λαϊκό και Επαναστατικό Κίνημα από την παράδοση και τους αγώνες του, αποδίδει τιμή στον ιδεαλιστή, στον επαναστάτη, στον κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, Αργεντινό, αντάρτη που έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια μιας πολεμικής επιχείρησης για τον θρίαμβο των Εθνικών Επαναστάσεων στην Λατινική Αμερική.” Χουάν Νομίνγκο Περόν. Εν Εξορία, Μαδρίτη, 24/10/1967” Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες γύρω από τις σχέσεις και τις απόψεις αυτών τον δύο ποιο διάσημων Αργεντίνων ανδρών και μόνο αυτό το γεγονός προκαλεί περιέργεια. Σύμφωνα με την αριστερή παραφιλολογία, ο Τσε Γκεβάρα απεχθανόταν τον λαϊκιστη Περόν και αναφερόμενοι γενικότερα ότι συμμετείχε στις αντιπερονικές διαδηλώσεις το 1952. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη για κάτι τέτοιο και όλοι όσοι έχουν διαβάσει για τη ζωή του Τσε παρατηρούν κάτι πάρα πολύ περίεργο. Μέχρι την στιγμή που ο Τσε έφυγε από την Αργεντινή έδειχνε να έχει μια εντυπωσιακή αδιαφορία για την πολιτική ζωή της χώρας του και όπως γράφει σε μια από

Οι πρόδρομοι του Φασισμού

Ντ’ Αννούτσιο και Φιούμε Ήταν μοιραίο ένας άνθρωπος να ξεσηκώση, περισσότερο από κάθε άλλον, τον πατριωτισμό των Ιταλών και να τους δημιουργήσει την εντύπωσι ότι ακόμη και ένα πραξικόπημα γιά την επαναφορά της τάξεως δεν θα ήταν τραγικό αλλά επιθυμητό: ο #Γκαμπριέλε_ντ'_Αννούτσιο. Η επιρροή του στο #Φασιστικό_κίνημα είναι ίση μ' εκείνη που εξασκούσε ο #Μαρινέτι, αλλά εάν συγκριθούν μεταξύ τους, η πρώτη ουσιαστική διαφορά είναι η τρομερή δημοτικότης που απελάμβανε σαν άτομο ο #Ντ'_Αννούτσιο. Από το 1890 γοήτευε τις μάζες μ' έναν τρόπο, που ο #Μαρινέτι δεν θα μπορούσε ποτέ του να επιτύχη. Για τις εκατοντάδες χιλιάδες των αναγνωστών ήταν τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα και τα θεατρικά έργα του  #Ντ'_Αννούτσιο, που ξυπνούσαν την επιθυμία γιά δράσι και ενεργητικότητα, παρά οι υψηλές αρχές και τα ιδανικά που υπέφωσκαν στα μυστικιστικά σχεδόν γραπτά του #Μαρινέτι. Πράγματι η ποιότης της προσωπικότητος του  #Ντ'_Αννούτσιο, ο φιληδονισμός του, οι αριστοκρατικοί τρόπο