Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Λεόν Ντεγκρέλ και Ρεξιστές

ROBERT BRASILLACH: LEON DEGRELLE KAI REX

Πριν ακόμη αναχωρήσει για το Μεξικό, ο #Λεόν_Ντεγκρέλ όπως και τόσοι άλλοι, είχε αναζητήσει στο Καθολικισμό τις αρχές της ανθρώπινης αδελφότητας και της Κοινωνικής Δράσης.
Το Lovanio (Oλλανδικά  Leuven, Γαλλικά Louvain)  διαθέτει ένα  καθολικό πανεπιστήμιο γύρω από το οποίο συσπειρώνονταν οι δραστηριότητες των καθολικών νεολαιών ανάμεσα στις οποίες και η Καθολική Δράση που από τα 1927 αποκτά πρωταρχική σημασία. Αυτή η τελευταία μάλιστα είχε κατορθώσει να επιβάλει στους νέους τον διαχωρισμό της πολιτικής αποστολής τους από εκείνη της θρησκευτικής.
Είναι γνωστό ότι από το 1884 οι Βέλγοι καθολικοί ακολουθώντας λίγο η πολύ το παράδειγμα της Γερμανίας και του #Zentrum είχαν συσπειρωθεί σε κόμμα που το όνομα του είχε ένα διπλό νόημα: Θρησκευτικό και πολιτικό.
Ακόμα και σήμερα, το #Καθολικό_κόμμα είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα βελγικά κόμματα και συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού του #Van_Zeeland  δίπλα στο Φιλελεύθερο και στο Σοσιαλιστικό κόμμα. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε δίχως κάποιους συμβιβασμούς.
Αντίθετα οι νέοι προσπάθησαν να δώσουν στη Θρησκεία την πρώτη της ανεξαρτησία και για το λόγο αυτό ασχολήθηκαν αποκλειστικά με προβλήματα ηθικής τάξης και με κοινωνικά έργα, δείχνοντας για δύο ολόκληρα χρόνια την αδιαφορία τους για την πολιτική. Ο #Λεόν_Ντεγκρέλ ήταν ένας από τους νέους αυτούς.
Όταν στα 1930 επέστρεψε από το Μεξικό, ο Γραμματέας της Καθολικής Δράσης είχε μόλις ιδρύσει έναν εκδοτικό οίκο κάτω από το σύμβολο του βασιλιά Χριστού. Από αυτό ακριβώς το σύμβολο πήρε και την ονομασία #Christus_Rex.
Ο νεαρός #Λεόν_Ντεγκρέλ που είχε ήδη δημοσιεύσει φλογερά και τεκμηριωμένα άρθρα πάνω στο ταξίδι του στο Μεξικό και είχε γίνει αντικείμενο προσοχής εξ ' αιτίας της έντονης πολεμικής του, ανέλαβε την διεύθυνση των εκδόσεων #RΕΧ του Lovanio. Σ' αυτές δημοσίευσε ένα μεγάλο αριθμό δοκιμίων και ερευνών πάνω σε κοινωνικά προβλήματα καθώς και συλλογές ποιημάτων.
Σύντομα έγινε το κέντρο μιας ομάδας νεαρών συγγραφέων που στη συνέχεια θα δημιουργούσαν και τον πυρήνα του κόμματος του.
Πολύ σύντομα εξέδωσε το εικονογραφημένο #Soirees που αντλούσε τα θέματα του από την λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και όλες τις εκφράσεις της σύγχρονης ζωής. Ο νεαρός διευθυντής των εκδόσεων #RΕΧ δεν νοιαζόταν ιδιαίτερα για την πολιτική. Την εποχή εκείνη επισκεπτόταν το Παρίσι, συζητούσε με τους δασκάλους της νεολαίας, πήγαινε στο Vallery-Radot και στο Bernanos, αντάλλαζε απόψεις με τον με τον #Μassis με τον #Maritain.
Στα 1932, ο #Λεόν_Ντεγκρέλ και οι φίλοι του εξέδιδαν ένα μικρό μηνιαίο περιοδικό, που είχε το όνομα των εκδόσεων #RΕΧ. Στη πράξη δεν ήταν άλλο από μια παρουσίαση των βιβλίων που είχαν εκδοθεί από τον οίκο. Λίγο αργότερα το #RΕΧ έγινε δεκαπενθήμερο, μετά εβδομαδιαίο και άρχισε να αφιερώνει όλο και περισσότερο χώρο σ' όσα συνέβαιναν γύρω του.
Παρ' όλα αυτά οι νέοι εξακολουθούσαν να δηλώνουν ότι μένουν μακρυά «από τη σημερινή μορφή της πολιτικής» και δημοσίευαν έντυπα για να προειδοποιήσουν όλους εκείνους που δίχως σεβασμό αποκαλούσαν «βόνζους».
Ένα τρίτο περιοδικό στάθηκε αφορμή να στρέψει την ομάδα των νέων που ήσαν ακόμα αναποφάσιστοι προς τον τελικό προσανατολισμό τους. Στα 1933 ο πάντα πλημμυρισμένος από εμπνεύσεις Ντεγκρέλ εξέδωσε ένα φυλλάδιο, το #Vlan που ύστερα από κάποιες δυσκολίες κατέληξε στη συγχώνευσή του με τον #RΕΧ. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι αρχικά δεν είχε και τόσο κατασταλαγμένες, ιδέες αναφορικά με τον προορισμό του Vlan, από το οποίο σε μεγάλο βαθμό απουσίαζε η τόλμη.
Μερικά διαχειριστικά μικροσκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν προειδοποίησαν και τους πλέον συγκαταβατικούς ότι ο κοινοβουλευτικός κόσμος δεν ήταν τόσο αγνός όσο πολλοί νόμιζαν. Το #Vlan ρίχτηκε με θάρρος στη διένεξη και παρ' όλη την έλλειψη των μέσων που αντιμετώπιζε κατηγόρησε άμεσα τον #Francqui, που ήταν το αφεντικό της #Société_Générale και ο οικονομικός δικτάτορας του Βελγίου. Με τον τρόπο αυτό άρχιζε η φημισμένη «εκστρατεία ενάντια στους διεφθαρμένους μια εκστρατεία που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα».
Οι αντίπαλοι πίστευαν πως θα μπορούσαν ν' απαλλαγούν απ' αυτά τα «αλητάκια» που άσχετα αν το περιοδικό τους δεν είχε μεγάλη σπουδαιότητα, απειλούσαν να ξεσηκώσουν δίχως λόγο την δημόσια γνώμη. Επειδή γνώριζαν τις οικονομικές δυσκολίες, τους τους δημιούργησαν καινούργιες προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα οι εκδόσεις του #RΕΧ να οδηγηθούν πολλές φορές στη χρεοκοπία. Και σ' αυτή ακριβώς τη στιγμή όλοι θυσίαζαν ότι είχαν και δεν είχαν και έτσι κατέφθαναν βοήθειες δίχως ανταλλάγματα, ένας νέος, ο #Victor_Matthys, ένας από τους πρώτους #Ρεξιστές 25 μόλις χρόνων διατύπωσε την πρόκληση που κάτω από εκείνες τις συγκεκριμένες περιστάσεις μόνο γέλια μπορούσε να προκαλέσει «Ο βασιλιάς θα νικήσει».
Για να γίνει πιστευτό κάτι τέτοιο, αναμφισβήτητα χρειαζόταν πολύ καλή θέληση. Επειδή ακριβώς αυτοί οι ανήσυχοι νέοι ήσαν καθολικοί έγινε απόπειρα να χτυπηθούν μ' ένα ειδικό τέχνασμα και οι εκκλησιαστικές αρχές άρχισαν να δίνουν συμβουλές σ' αυτή τη θυγατρική της Καθολικής Δράσης που τελείως ξαφνικά είχε εκδηλώσει μια ανεξαρτησία τόσο λίγο χριστιανική. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το #RΕΧ διασπάστηκε από την Γραμματεία της Καθολικής Δράσης και μετατράπηκε σ' ένα καθαρά πολιτικό κίνημα που δεχόταν πιστούς και μη πιστούς. Το έμβλημα του κόμματος ήταν το παλαιό έμβλημα των εκδόσεων που συμπεριλάμβανε τα τρία γράμματα RΕΧ, το στέμμα και τον σταυρό. Γι' αυτούς που ο σταυρός ερχόταν σε αντίθεση με τις προσωπικές τους πεποιθήσεις ήταν αρκετά λοιπόν τα τρία γράμματα.
Η διαφώτιση άρχισε να οργανώνεται με τη βοήθεια νέων που ήσαν γεμάτοι από ενθουσιασμό και πίστη καθώς και με καλοπροαίρετες οικονομικές ενισχύσεις που άρχισαν να καταφτάνουν.
Ο #Λέον_Ντεγκρέλ με μια σιδηροδρομική κάρτα πολλαπλών διαδρομών τρίτης θέσης μετακινείται ασταμάτητα από τη μια άκρη του Βελγίου στην άλλη με σκοπό να συναντήσει τους συντρόφους έναν προς ένα.
- Σήμερα δεν θα μπορούσα να ξαναρχίσω από την αρχή... λέγει. Και προσθέτει χαμογελώντας.
- Δεν είμαι πλέον αρκετά νέος. Γίνεται όμως πάλι σοβαρός για να καταλήξει.
- Δεν μπορείτε να ξέρετε τι πράγμα ήταν αυτές οι επιστροφές μέσα στη νύκτα, στις 2 το πρωί, μέσα στα ξύλινα βαγόνια, αφού είχα πρώτα χωθεί στο βάθη του Ηainaut ή της Φλάνδρας για να συναντήσω 4-5 ανθρώπους γύρω από μια σόμπα. Α! μπορώ να σας πω με σιγουριά πως κέρδισα αυτή την χώρα άνδρα προς άνδρα, ψυχή προς ψυχή.
Γύρω από τον Ντεγκρέλ και τους συντρόφους του της πρώτης ώρας, οι νέοι συρρέουν κατά εκατοντάδες πρώτα, κατά χιλιάδες αργότερα. Δημιουργούνται ομάδες πρώτα στις Βρυξέλλες και στη Βαλλόν και στη συνέχεια στα «απολυτρωμένα» καντόνια του Εupen και του Malmedy.
Στη διάρκεια του χειμώνα του 1934-35 ο #Λεόν_Ντεγκρέλ ξεκινά μια εκστρατεία διαφώτισης και αποδεικνύεται ένας ασυναγώνιστος ρήτορας. Οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται την δύναμη του νέου αυτού κινήματος είναι οι Σοσιαλιστές και οι Κομμουνιστές που αρχίζουν να υπονομεύουν συστηματικά τις συγκεντρώσεις. Παρ' όλα οι συγκεντρώσεις γνωρίζουν όλο και μεγαλύτερες επιτυχίες. Την πρωτομαγιά του 1935 σ' ένα meeting «επί πληρωμή» ο Ντεγκρέλ συγκεντρώνει 4.000 άτομα. Αυτή ήταν μια πραγματική πρωτοτυπία του κινήματος. Για να γίνει κάποιος δεκτός στις συγκεντρώσεις έπρεπε να πληρώσει από 2-10 φράγκα, και για αρκετό διάστημα αυτές οι εισφορές στάθηκαν η κύρια πηγή της οικονομικής ενίσχυσης του κόμματος.
«Αν θέλεις να δεις κινηματογράφο είσαι υποχρεωμένος να πληρώσεις εισιτήριο »λέγει. «Το ίδιο πρέπει να κάνεις αν θέλεις να μ'ακούσεις».
Ο τύπος όμως τυλίγει αυτές τις συγκεν­τρώσεις σ' ένα πέπλο σιωπής.

Τον Ιούνιο του 1935 δημιουργήθηκαν έξω από το αστικό φοιτητικό περιβάλλον οι πρώτες ομάδες που πήραν το όνομα #Front_Populaire_de_Rex και στις οποίες συμμετείχαν άνδρες κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξης.
Εκείνη τη μέρα στο Courtrai γινόταν ένα συνέδριο της ομοσπονδίας των ενώσεων και των καθολικών κύκλων.
Ο #Λέον_Ντεγκρέλ οδήγησε στο Courtrai 300 αποφασισμένα παιδιά ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ένας μεγάλος αριθμός ανέργων που είχαν έλθει με το ξεροκόμματο τους.
Πήραν όλοι θέσεις στην αίθουσα των συνεδρίων.
- Ζητώ το λόγο... φώναξε ο #Ντεγκρέλ.
- Σας τον αρνούμαι απάντησε ο Πρόε­δρος, ο πρώην υπουργός #Seghers.
- Αδιαφορώ... απάντησε με την σειρά του ο #Ντεγκρέλ.
Πραγματικά η ομιλία του χαρακτηρίστη­κε από μια πρωτοφανή βιαιότητα, ο Ντεγ­κρέλ μεταχειρίσθηκε τους καθολικούς συνέδρoυς σαν σκουπίδια και δημιούργη­σε το μεγαλύτερο σκάνδαλο σ΄ολόκληρη τη Βελγική πολιτικής ιστορία. Την επόμενη μέρα όλες οι εφημερίδες ανέφεραν το γεγονός.
Μέσα σε μερικές εβδομάδες ο τύπος του #RΕΧ τετραπλασίασε τους αριθμούς πωλήσεων.


Το νέο κίνημα, είχε οριστικά επιβληθεί.
Στις 2 Νοεμβρίου 1935, ημέρα των νε­κρών, το RΕΧ έρχεται πραγματικά στην επι­φάνεια.

 Όλος ο χειμώνας του 1935-36 αφιερώθηκε στον αγώνα ενάντια στους συντηρη­τικούς και ειδικά στην επισήμανση των οικονομικών σκανδάλων.
Είναι βέβαια γνωστό το γεγονός ότι ο #Ρεξισμός επιθυμούσε πάνω από κάθε τι την κάθαρση. Επιτέθηκε με πολύ μεγάλη βιαιότητα ενάντια στη δικτατορία των «διεφθαρμένων» και η λέξη αυτή αποτέλεσε όπως είναι φυσικό τμήμα του λεξιλογίου του.
Είμαστε ελάχιστα ενημερωμένοι για να κρίνουμε αν οι κατηγορίες του Ντεγκρέλ, ενάντια στα παλαιά κόμματα είναι ή όχι υπερβολικές.
Κάθε βδομάδα ο Ντεγκρέλ εκτόξευε καταγγελίες σ' ένα καθολικό, σ' ένα φιλε­λεύθερο και σ' ένα σοσιαλιστή. Οι πιο φημισμένες επιθέσεις του είχαν σαν στόχο τον #Boerenbond,  που ήταν προστατευόμε­νος των ανώτερων εκκλησιαστικών κύκλων: οι κληρικοί δεν γεννήθηκαν για να γίνουν επιχειρηματίες, διαπιστώνει ο νεαρός ηγέτης.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι «διεφθαρμένοι» συσπειρώθηκαν ενάντια στο #REΧ, σε συνεννόηση με τις μεγάλες οικονομι­κές δυνάμεις, όπως οι τραπεζίτες γνωστοί στο λαό σαν «banxters».
Το πρώτο καταλυτικό στοιχείο των νεαρών ιδρυτών του κόμματος υπήρξε το αίτημα για διαφάνεια και η αηδία για τον κοι­νοβουλευτισμό, λίγο πολύ ανάλογη   μ' εκείνη που γνώρισε η Γαλλία ύστερα από την υπόθεση #Stavinsky.
Από την άλλη πλευρά, το #RΕΧ δεν περιο­ριζόταν μόνο στις επικρίσεις ενάντια στο παλαιό Καθολικό κόμμα και το ενδιαφέρον του για τα «εγκόσμια» αλλά με την ίδια ένταση ,
κατηγορούσε την δειλία του και την άγνοια του μπροστά στα κοινωνικά προβλήματα.
Το #RΕΧ άνοιξε πόλεμο ενάντια στους με­τριοπαθείς και όπως ήταν αναμενόμενο, ο πόλεμος αυτός το έκανε πολύ αγαπητό ανάμεσα στις τάξεις των νέων.
Οι συντηρητικοί από την άλλη πλευρά, μπροστά σ' αυτή του την επιτυχία, δίνουν πολλά φανερά δείγματα διάλυσης.
Τον Μάιο του 1936 ιδρύθηκε ένα έντυπο το #Judex που αντέγραφε τα πάντα ακόμη κι αυτή την εξωτερική παρουσίαση του #RΕΧ. Από τις 24 σελίδες του, οι 23 ήσαν αφιερωμένες σε επιθέσεις ενάντια στον Ντεγκρέλ. Στiς 24 ο Judex με τα δηλώνει τελικά ότι "επιθυμούμε την συνεργασία με το νεαρό ηγέτη από την στιγμή που κι αυτός πολεμούσε για τις ίδιες ιδέες".
Στη συνέχεια το #Judex υποχρεώθηκε να κλείσει. Την τύχη του ακολούθησαν και άλλα μετριοπαθή έντυπα.
Ο αγώνας των #Ρεξιστών είχε πολύ με­γάλη επιτυχία που έγινε ακόμη μεγαλύτερη και με τη χρήση του χιούμορ. Το #humour ήταν ένα σίγουρο μέσο για να παρασύρουν προς τη μεριά του RΕΧ, ακόμα και τους τραγουδο­ποιούς. Η "σκούπα των ρεξιστών" έγινε το σύμβολο της επιθυμίας για ηθική εξυγίανση.
Κάποια μέρα είκοσι περίπου νεαροί άρχισαν να σκουπίζουν με επιμονή και ζήλο, μπροστά από την πόρτα του σπιτιού κάποιου υπουργού.
Μπορούσε κανείς να εμποδίσει κάποι­ους που σκούπιζαν τον δρόμο; Γύρω τους μαζεύτηκαν οι περίεργοι, σημειώθηκαν κάποιοι τσακωμοί, η αστυνομία έκανε την εμφάνιση της
αλλά δεν ήξερε πως να συμ­περιφερθεί από την στιγμή που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να θεωρηθεί αδίκημα το σκούπι­σμα κάποιου δρόμου.
Με ύφος σοβαρό οι ρεξιστές εξακολου­θούσαν να σκουπίζουν. Τελικά οι αστυνο­μικοί αδιαφορώντας για τον όποιο κίνδυνο γελοιοποίη­σης τους οδήγησαν στο τμήμα.
Οι εκλογές έπρεπε να γίνουν τον Οκτώ­βριο. Αναβλήθηκαν για τον Μάιο του επό­μενου χρόνου. Το #RΕΧ μέσα σ' ένα εύθυμο κλίμα, αυτοσχεδιάζει προωθώντας τους πιο περίεργους  υποψήφιους και τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές εκδίδει μια τετρασέλιδη εφημερίδα, που σήμερα είναι μια από τις πρώτες βελγικές εφημερίδες, τη La Pays Reel!
Αρχίζουν οι συγκεντρώσεις. Ο Ντεγκρέλ εκφωνεί σε διάστημα 5 εβδομάδων 150 πολιτικούς λόγους. Συχνά, σε διάρκεια μιας μόνο μέρας μιλούσε σε 10 δια­φορετικούς τόπους συγκέντρωσης.
Στις 24 Μαΐου το Βέλγιο εκλέγει 21 βουλευτές και 12 γερουσιαστές που όλοι τους είναι #Ρεξιστές και προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Ανάμεσα τους βρίσκονται μεταλλεργάτες, ο Κόμης #Xavier_de_Grune, γόνος μια από τις μεγαλύτερες οικογένειες της Βελγικής αριστοκρατίας,  ο θαυμάσιος συγγραφέας #Pierre_Daye και ακόμη ένας καθηγητής της Παλαιοντολο­γίας, ο γερουσιαστής #Ρraipont, ένας φιλήσυχος άνθρωπος που δεν είχε ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν με την πολιτική (η παλαιοντολογία δεν είναι μια βίαιη επιστήμη) αλλά ο οποίος σήμερα έχει αναλάβει την οργάνωση 35 συγκεντρώσεων. Ο πρώτος καιρός στο Κοινοβούλιο, υπήρξε αρκετά ταραγμένος. Είναι ήδη γνωστό ότι ο Βασιλιάς στα πλαίσια των διαβουλεύ­σεων με τα κόμματα για τον σχηματισμό κυβέρνησης, είχε μια συνάντηση με τον #Ντεγκρέλ διάρκειας μεγαλύτερης της μιας ώρας.
Είναι επίσης γνωστό ότι αντίθετα με την περίπτωση του κομμουνιστή βουλευ­τή #Jacquemotte, ο αρχηγός του  #RΕΧ ήλθε στο παλάτι δίχως καπέλο και σακάκι.
Αυτή η περιφρόνηση του πρωτοκόλλου δημιούργησε κάποιες αρνητικές κριτικές. Βέβαια υπήρξαν κι αυτοί που διαβεβαίω­ναν ότι ο βασιλιάς δεν είχε ενοχληθεί και ότι το καπέλο δεν κάνει τον άνθρωπο όπως και να έχει το θέμα.
Από την άλλη πλευρά το κόμμα είχε απαγορεύσει στους βουλευτές του να πηγαίνουν στο κυλικείο του κοινοβουλίου και να ταξιδεύουν στα τραίνα με εισιτήριο πρώτης θέσης.
«Εκεί θα κινδύνευαν να συναντήσουν κι άλλους βουλευτές» δηλώνει τότε επίσημα ο Ντεγκρέλ. Έκεί καθιέρωσε και τον όρο "βουλευτές τρίτης κατηγορίας".
Κατά την διάρκεια των διακοπών ο #Λεόν_Ντεγκρέλ προήδρευσε πολυάριθμων συ­σκέψεων, εμπόδισε τους σοσιαλιστές να δημιουργήσουν "Λαϊκό Μέτωπο" με τους κομμουνιστές και έβαλε εντονότερα το δίλημμα: «RΕΧ ή Μόσχα».
Στην επιστροφή, εξακολουθώντας τις επιθέσεις ενάντια στους διεφθαρμένους και ιδιαίτερα ζητώντας την παραίτηση του Φιλελεύθερου Υπουργού Jaspar, συμμάχησε με τους Φλαμανδούς Εθνικιστές και δήλωσε έτοιμος να αναλάβει την εξουσία.
Στις αρχές του χειμώνα του 1936, η μάχη ανάμεσα στη τρικομματική κυβέρνηση και το λαϊκό Μέτωπο του RΕΧ παίρνει καινούργιες διαστάσεις.
Η κυβέρνηση παίρνει επίσημα θέση ενάντια σε πολιτικό κόμμα κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ κατά την διάρκεια της Βελγικής πολιτικής ιστορίας.
Ο #Van_Zeeland και ο #Spaak κηρύσσουν ανοικτά τον πόλεμο ενάντια στον #RΕΧ ο δε #Vondervelde δηλώνει ότι ανάμεσα στον #Κομμουνισμό και στον καινούργιο #Φασι­σμό, προτιμά τον πρώτο.
Το έντυπο #L_indipentance_belge αγοράστηκε ειδικά για τις ανάγκες του αγώνα ενάντια στο #RΕΧ.

Στις 25 Οκτωβρίου, το #RΕΧ που είχε κατηγορηθεί ότι για τις κινητοποιήσεις του χρησιμοποιούσε τους ίδιους και τους ίδιους οπαδούς αποφασίζει να αποδείξει  το ψεύδος των κατηγοριών αυτών, οργα­νώνοντας στις Βρυξέλλες μια συγκέντρωση 250.000 ανθρώπων. Η συγκέντρωση απαγο­ρεύεται.
Ο ίδιος ο  #Λεόν_Ντεγκρέλ συλλαμβάνεται για μερικές ώρες.΄

(*Storiacontroversa)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Επαναστατικός Ντεφαιτισμός ή Πατρίδα;

Τι σημαίνει να «εύχεσαι την ήττα της πατρίδας σου» στον "ιμπεριαλιστικό" πόλεμο; Ο επαναστατικός ντεφαιτισμός # revolutionary_ defeatism , από την αγγλική λέξη defeat που σημαίνει ήττα) είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που ένας πόλεμος που διεξάγεται είναι ιμπεριαλιστικός και από τα δύο μέρη, οι επαναστάτες και των δύο μερών θα πρέπει να προσπαθήσουν να μετατρέψουν τον εθνικό πόλεμο σε εμφύλιο, συναδελφωμένοι με τους στρατιώτες του «εχθρού» και ανατρέποντας τις αστικές κυβερνήσεις τους. Ο Λένιν δίδασκε πως το προλεταριάτο πρέπει να εύχεται τη στρατιωτική ήττα της δικής του κυβέρνησης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με την έννοια ότι αυτή η ήττα θα διευκόλυνε την εξέγερση για την ανατροπή της άρχουσας τάξης. K αθ' όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σ' ολόκληρο τον κόσμο οι μόνοι που αγωνίστηκαν κάτω από τις αρχές του επαναστατικού ντεφαιτισμού ήταν στην Ελλάδα η διεθνιστική ομάδα του #Στίνα -στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο #Καστοριά

Βίοι: Juan Domingo Peron - Ernesto Che Guevara

“ Ο #Περονισμός σαν ένα Εθνικό, Λαϊκό και Επαναστατικό Κίνημα από την παράδοση και τους αγώνες του, αποδίδει τιμή στον ιδεαλιστή, στον επαναστάτη, στον κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, Αργεντινό, αντάρτη που έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια μιας πολεμικής επιχείρησης για τον θρίαμβο των Εθνικών Επαναστάσεων στην Λατινική Αμερική.” Χουάν Νομίνγκο Περόν. Εν Εξορία, Μαδρίτη, 24/10/1967” Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες γύρω από τις σχέσεις και τις απόψεις αυτών τον δύο ποιο διάσημων Αργεντίνων ανδρών και μόνο αυτό το γεγονός προκαλεί περιέργεια. Σύμφωνα με την αριστερή παραφιλολογία, ο Τσε Γκεβάρα απεχθανόταν τον λαϊκιστη Περόν και αναφερόμενοι γενικότερα ότι συμμετείχε στις αντιπερονικές διαδηλώσεις το 1952. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη για κάτι τέτοιο και όλοι όσοι έχουν διαβάσει για τη ζωή του Τσε παρατηρούν κάτι πάρα πολύ περίεργο. Μέχρι την στιγμή που ο Τσε έφυγε από την Αργεντινή έδειχνε να έχει μια εντυπωσιακή αδιαφορία για την πολιτική ζωή της χώρας του και όπως γράφει σε μια από

Λίβανος: Το σταυροδρόμι των αντιθέσεων

Η αρχή του εμφυλίου πολέμου Κυριακή 13 Απρίλη 1975: στην χριστιανική συνοικία Αϊν-έλ-Ρεμανέχ, γίνεται η λειτουργία, αλλά πρόκειται κυρίως για #φαλαγγίτες πολιτοφύλακες που μοιάζουν να έχουν συγκεντρωθεί αυτό το πρωινό για να κάνουν το καθήκον τους σαν χριστιανοί. Είναι μάλιστα οπλισμένοι. Ο ηγέτης τους Πιέρ Τζεμαγιέλ παρευρίσκεται σ' αυτήν την τελετή καθώς επίσης και ο τέως πρόεδρος της Λιβανέζικης Δημοκρατίας, Καμίλ Σαμούν, ηγέτης του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος. Η λειτουργία τέλειωσε κατά το μεσημέρι. Φαίνεται όμως πως οι ένοπλοι πολιτοφύλακες χρειάζεται να παραμείνουν στην εκκλησία. Στην αρχή του απογεύματος κατά την διέλευση λεωφορείου που μεταφέρει κατοίκους του παλαιστινιακού στρατοπέδου του #Ταρ_ελ_Ζάαταρ διασχίζει το # Αϊν-έλ-Ρεμανέχ. Πρόκειται για παλαιστίνιες οικογένειες που επιστρέφουν από μία συγκέντρωση που οργάνωσε στην Βηρυττό το #Μέτωπο_της_Άρνησης. Επιστρέφουν στο στρατόπεδο. Το λεωφορείο γίνεται κόσκινο από τις σφαίρες. 27 άτομα σκοτώνονται. Στο ραδιό